Największe sukcesy polskiego wywiadu

Polska w swej historii może pochwalić się wieloma asami wywiadu, których skuteczność, zaangażowanie i profesjonalizm zawstydziłyby nawet filmowego Jamesa Bonda. Polski wywiad był szczególnie ceniony w czasie II wojny światowej – dokonania agentów działających w tym okresie najbardziej zapadają w pamięć. Należy przypomnieć, że niemal połowa najbardziej wartościowych materiałów, jakimi dysponowali Brytyjczycy, pochodziła od polskich agentów, a zorganizowana przez polskie służby sieć szpiegowska należała do najliczniejszych i najsprawniejszych w Europie.

 

Wśród najważniejszych dokonań polskiego wywiadu wymienić należy:

 

wojsko

1. Złamanie systemu kodowania Enigmy

W 1932 roku 13-osobowy zespół kryptografów, kierowany przez pułkownika Gwidona Karola Langera, złamał klucz kodowania niemieckiej maszyny szyfrującej – Enigmy. Langer był szefem Biura Szyfrów Oddziału II Sztabu Głównego Wojska Polskiego, a w dowodzonym przez niego zespole pracowali, między innymi trzej wybitni matematycy: Marian Rejewski, Henryk Zegalski i Jerzy Różycki. Choć w 1943 roku Langer został złapany i uwięziony przez Niemców, nie zdradził osiągnięć swojego zespołu. Zdołał przekonać Niemców, że polskie Biuro Szyfrów nie zdołało rozpracować Enigmy.

Dzięki złamaniu systemu Enigmy, Brytyjczycy zyskali możliwość odczytywania tajnych depesz dowództwa niemieckiego, co miało znaczący udział w triumfie aliantów nad wojskami niemieckimi.

 

2. Zwerbowanie agenta o pseudonimie „Knopf”

Knopf był szpiegiem działającym w najbliższym otoczeniu Adolfa Hitlera. Przekazywane przez niego informacje miały niebagatelne znaczenie dla strategii wojsk alianckich. Knopf przekazał informacje dotyczące planowanej inwazji Hitlera na ZSRR, operacji Niemców w Basenie Morza Śródziemnego oraz dane o zgrupowaniach wojsk III Rzeszy na froncie wschodnim.  Ujawnił też położenie Wilczego Szańca (kwatery głównej Hitlera zlokalizowanej w mazurskich lasach).

 

3. Przechwycenie niemieckiej rakiety V2

Pociski V2 były jednym z najbardziej śmiercionośnych nazistowskich wynalazków wykorzystywanych na frontach II wojny światowej. Ich konstrukcja stanowiła jedną z najpilniej strzeżonych tajemnic wojska niemieckiego. W obliczu nasilających się bombardowań, alianci stanęli przed koniecznością szybkiego zdobycia informacji dotyczących tajnej broni nazistów. Zadanie to powierzono doskonałym wywiadowcom z Armii Krajowej. Przez długi czas Niemcy skutecznie bronili dostępu do rakiet V2. Aż w końcu, w maju 1944 roku żołnierze AK przechwycili wystrzelony przez Niemców podczas ćwiczeń na poligonie niewybuch. Rakieta wpadła do Bugu, skąd została wydobyta w całości przez polskich żołnierzy. Rakietę zbadano w Warszawie. Planami odtworzenia jej konstrukcji zajmowali się znakomici naukowcy: prof. Marceli Struszyński, prof. Janusz Groszkowski, inż. Stefan Waciórski oraz inż. Antoni Kocjan.

Kolejnym krokiem polskiej konspiracji była operacja „III Most” - przerzut elementów rakiety oraz planów rekonstrukcji do Wielkiej Brytanii.

W nocy z 25 na 26 lipca, mimo problemów z samolotem, który ugrzązł na podmokłym lądowisku, udało się przetransportować cenny ładunek do włoskiego miasta Brindisi, skąd pocisk, wraz z dokumentacją, trafił bezpośrednio do Anglii.